συνοβίωμα

το, Ν

ιατρ. σάρκωμα, κακοήθης όγκος ο οποίος εκπορεύεται από τον αρθρικό υμένα μιας άρθρωσης ή από το ορογόνο έλυτρο τής θήκης ενός τένοντα.